سلام به شما دوستای گلم و بازدیدکننده های عزیز
امروز وبلاگ "تک ستاره آسمان هنر "۱ ساله شد



































خیلی خوشحالم که یک فرصتی دست داده برای بیان احساساتم،برای گفتن حرف های دلم
برای درد و دل با شما،با شما که بهترین و عزیزترینین
چرا که میدونم این درد و دل ها میتونه اثر خوبی در احیای محبت و صمیمیت بیشتر با دوستانم برجای بگذاره...
تو این فرصت میخوام تشکر بکنم از همه شما عزیزان
از همه شما دوستان گلی که تو این یک سال یار و یاور من و این وب بودید
با حضور قشنگتون،با کامنتای پرمهرتون،با محبت های بی دریغتون برای کمک به آپ های وبلاگ
چرا که قطعا این وبلاگ بدون حضور وجود نازنینی چون شماها هرگز به اینجا نمیرسید
روز اولی که این وب زده شد دلیل اصلی و شاید تنها دلیل اون حمایت و هواداری از هنرمند محبوبم بود
اما امروز بعد از گذشت یک سال باید اعتراف کنم :
اگر چه هنوز هم قطعی ترین و محکم ترین دلیل برای ادامه راهم هواداری از یک هنرمند واقعی است
اما دلیل و شرط کافی نیست
دلیل و یا دلایل محکم دیگه ای که بیش از پیش من رو تشویق به ادامه راهم تو این وب میکنه
با شما بودنه...
اینجا و این دنیای مجازی میتونه بهانه ای باشه برای در کنار هم بودن...
اینکه در کنار هم شاد بودن رو تجربه کنیم،در کنار هم مهربانی رو تمرین کنیم
با گپ و گفتی در کنار هم از تجربیات هم استفاده کنیم...
به همین خاطر و به دلیل اینکه زین پس این وبلاگ فقط برای شخص من نیست بلکه متعلق به تمام
شما،همه ی هواداران خوب و دوست داشتنی صاحب این وبلاگ(آقای پورسرخ) هست
نام وبلاگ هم از" تک ستاره آسمان هنر" به "هواداران پوریا پورسرخ" تغییر یافت



































و حالا امروز
وبلاگ هواداران پوریا پورسرخ وارد ۲ومین سال فعالیت خود شد
ان شاءالله که باز هم با یاری خدا و با حضور گرم و فعال و همیشگیتون و با کمک ها
و راهنماییهای ارزنده تون در جهت پیشرفت و ارتقای وبلاگ همه با هم بکوشیم
و به حمایت و هواداری از هنرمندی بپردازیم که زیباترین بهانه است برای جمع شدن ما دور هم
و این صفا و صمیمیت بین ما هم بتونه بهانه ای باشه برای ادامه دادن در راهی که قدم گذاشتیم
راهی که نمیشه فهمید تا کی میشه ادامه داد
نمی تونم تضمین کنم یا قولی بدم مبنی بر این که تا سال دیگه یا سال های دیگه هم بتونم در کنار
شما تو هم چنین روزی برای تولد وبلاگم جشن بگیرم
هرگز این قول رو نمیدم چون بودن یا نبودن من یا حتی بودن یا نبودن این وب مستلزم شرایطی هست
که من تعیین کننده این شرایط نیستم
اما یه چیزی رو با قطعیت می تونم بگم اونم این که تا هر کجا که هستم تا هر وقت که در کنار شما
هستم قول میدم که تمام تلاش خودم رو برای هر چه بهتر و پربار تر شدن این وب که متعلق به
خود شما عزیزان هست بکنم...
"ان شاء الله"

و در آخر مثل همیشه تشکر میکنم از خواهر گلم (مهسا نازنینم)که از اولین روز تاسیس وبلاگ تا به امروز
در کنار من بوده و هست
و یک تشکر ویژه از دوست گلم ستاره عزیزم(وب عمومسلمی اخمو) که در این اپ هم مثل همیشه منو
شرمنده محبتش کرد...
ممنون از حضورتون